Techniki rzucania
Rzucanie może okazać się trudne na początku, dlatego należy poświęcić trochę czasu nauce; w końcu wszystkiego można się nauczyć - tego też.
Do ćwiczeń wybierz odpowiednie miejsce – o miękkim podłożu i wolnej przestrzeni (min. 40 m bez zabudowań, ludzi i innych przeszkód – celów).
Nie rzucaj w pobliżu zabudowań, słupów, krawężników, kamieni i innych twardych przedmiotów.
Technika rzutu przypomina rzut kamieniem, którym chce się rzucić możliwie jak najdalej.
Wersja dla praworęcznych:
należy złapać ramię bumerangu, tak żeby jego profilowana strona była skierowana w Twoją stronę. Trzymaj go dwoma palcami – kciukiem i palcem wskazującym, który powinien delikatnie zahaczyć o krawędź bumerangu. Przy wyrzucie można dodać ruch bioder i ramion co usprawni lot i dzięki temu bumerang poleci szybciej i zawróci lepiej.
Przy bumerangach zbudowanych symetrycznie nie ma znaczenia, za które ramię złapiemy, chociaż odrobinę lepiej rzuca się trzymając prawe ramię. Inaczej sprawa wygląda w bumerangach niesymetrycznych – wtedy łapiemy za ramię dłuższe o lepszym profilu.
W momencie wyrzutu staraj się nie ruszać nadgarstkiem. Jeżeli grałeś kiedyś w ping-ponga możesz mieć problem ze złym nawykiem skręcania nadgarstkiem przy rzucie.
Kiedy wieje silny wiatr najlepiej zrezygnować z rzucania, gdy jest od słaby lub średni (max 6-11 km/h) należy wyczuć wiatr, skąd wieje, odpowiednio ustawić się do wiatru i rzucić z małą siła odpowiednio nachylonym bumerangiem. Należy wykorzystać siłę wiatru, żeby przyniosła nam go z powrotem. Jest też inna metoda rzucania przy wietrznej pogodzie – mianowicie obciążenie bumerangu ołowiem itp. i rzucić bardzo mocno w pionie, tak aby przezwyciężyć wiatr.
Rzucaj przed siebie, a nie celuj do góry - wyobraź sobie, że twój cel znajduje ię jakieś 10 m przed tobą. Jeżeli na horyzoncie rosną drzewa celuj tuż nad nimi a nie prosto w nie.
W przypadku osób leworęcznych wszystko odbywa się w ten sam sposób, tylko stanowi odbicie lustrzane wersji dla praworęcznych.
Uwaga!
mokry bumerang, nie lata. To samo tyczy się brudnych i nie polakierowanych bumerangów. Nie ma sensu zabawa w deszczu, lub gdy jest rosa. Jeżeli bumerang jest polakierowany, po każdym rzucie w takich warunkach należy go wytrzeć, aby nie zawilgotniał, ponieważ wtedy stanie się za ciężki i nie zdoła utrzymać się w powietrzu.
Jak łapać?
Najlepiej łapie się na tzw. kanapkę – klaskając poziomo dłońmi w momencie, gdy powracający bumerang zbliży się do nas. Nie łapcie, kiedy bumerang zbliża się i jest na wysokości waszej głowy!
Bumerangi długodystansowe nigdy nie powrócą idealnie. Na zawodach kryterium to do 20 m odległości od miotacza. Bumerangi takie są słabsze konstrukcyjne i łatwiej się łamią.
Do ćwiczeń wybierz odpowiednie miejsce – o miękkim podłożu i wolnej przestrzeni (min. 40 m bez zabudowań, ludzi i innych przeszkód – celów).
Nie rzucaj w pobliżu zabudowań, słupów, krawężników, kamieni i innych twardych przedmiotów.
Technika rzutu przypomina rzut kamieniem, którym chce się rzucić możliwie jak najdalej.
Wersja dla praworęcznych:
należy złapać ramię bumerangu, tak żeby jego profilowana strona była skierowana w Twoją stronę. Trzymaj go dwoma palcami – kciukiem i palcem wskazującym, który powinien delikatnie zahaczyć o krawędź bumerangu. Przy wyrzucie można dodać ruch bioder i ramion co usprawni lot i dzięki temu bumerang poleci szybciej i zawróci lepiej.
Przy bumerangach zbudowanych symetrycznie nie ma znaczenia, za które ramię złapiemy, chociaż odrobinę lepiej rzuca się trzymając prawe ramię. Inaczej sprawa wygląda w bumerangach niesymetrycznych – wtedy łapiemy za ramię dłuższe o lepszym profilu.
W momencie wyrzutu staraj się nie ruszać nadgarstkiem. Jeżeli grałeś kiedyś w ping-ponga możesz mieć problem ze złym nawykiem skręcania nadgarstkiem przy rzucie.
 |
Rzuca się bumerangiem ustawionym prawie pionowo. Przy bezwietrznej pogodzie kąt nachylenia wynosi 20 stopni (maximum odchylenia to 40 stopni). Reguła jest następująca – im mocniej wieje wiatr tym bardziej wyrzut powinien być pionowy. |
Kiedy wieje silny wiatr najlepiej zrezygnować z rzucania, gdy jest od słaby lub średni (max 6-11 km/h) należy wyczuć wiatr, skąd wieje, odpowiednio ustawić się do wiatru i rzucić z małą siła odpowiednio nachylonym bumerangiem. Należy wykorzystać siłę wiatru, żeby przyniosła nam go z powrotem. Jest też inna metoda rzucania przy wietrznej pogodzie – mianowicie obciążenie bumerangu ołowiem itp. i rzucić bardzo mocno w pionie, tak aby przezwyciężyć wiatr.
Rzucaj przed siebie, a nie celuj do góry - wyobraź sobie, że twój cel znajduje ię jakieś 10 m przed tobą. Jeżeli na horyzoncie rosną drzewa celuj tuż nad nimi a nie prosto w nie.
W przypadku osób leworęcznych wszystko odbywa się w ten sam sposób, tylko stanowi odbicie lustrzane wersji dla praworęcznych.
Uwaga!
mokry bumerang, nie lata. To samo tyczy się brudnych i nie polakierowanych bumerangów. Nie ma sensu zabawa w deszczu, lub gdy jest rosa. Jeżeli bumerang jest polakierowany, po każdym rzucie w takich warunkach należy go wytrzeć, aby nie zawilgotniał, ponieważ wtedy stanie się za ciężki i nie zdoła utrzymać się w powietrzu.
Jak łapać?
Najlepiej łapie się na tzw. kanapkę – klaskając poziomo dłońmi w momencie, gdy powracający bumerang zbliży się do nas. Nie łapcie, kiedy bumerang zbliża się i jest na wysokości waszej głowy!
Bumerangi długodystansowe nigdy nie powrócą idealnie. Na zawodach kryterium to do 20 m odległości od miotacza. Bumerangi takie są słabsze konstrukcyjne i łatwiej się łamią.
